O trastorno por déficit de atención con ou sen hiperactividad (TDAH), é un trastorno que se inicia na infancia e caracterízase por dificultades para manter a atención, hiperactividad ou exceso de movemento e impulsividad ou dificultades no control dos impulsos.
Establécense 3 subtipos do TDAH, segundo a presentación do síntoma predominante:
Tipo con predominio do déficit de atención.
Tipo con predominio da impulsividad-hiperactividad.
Tipo combinado, onde predominan tanto sintomas de desatención como de impulsividad-hiperactividad.
Tipo con predominio da impulsividad-hiperactividad.
Tipo combinado, onde predominan tanto sintomas de desatención como de impulsividad-hiperactividad.
As dificultades de atención, poden manifestarse en situacións sociais, académicas ou laborais. Deben presentarse nunha intensidade desadaptativa, durante un mínimo de 6 meses e en discordancia co nivel de desenvolvemento do neno.
Estas dificultades, tradúcense en:
Dificultade para establecer unha orde nas súas tarefas ou pequenas responsabilidades en casa.
Cústalle "poñerse en marcha" (para vestirse, facer os deberes,...), xa que se distrae fácilmente con estímulos irrelevantes.
Presenta problemas para manter a atención ata finalizar as súas tarefas e tende a deixar unha actividade por outra ao pouco intre de habela empezado, deixando varias inacabadas.
Perde ou esquece cousas necesarias (axenda, abrigo, bufanda, carteira, juguetes,...).
Parece non escoitar cando se lle fala, ten dificultades para seguir a conversación adecuadamente, así como para seguir as normas dun xogo ou actividade proposta, ou para obedecer xa que non está atento cando se dá a orde.
A miúdo esquece as súas obrigacións cotiás (cepillarse os dentes, recoller a roupa,...).
Pode ter problemas para seleccionar o que é máis importante, comete erros por descoido nas tarefas escolares ou outras actividades, ao non prestar suficiente atención aos detalles.
Dificultades para prestar atención a dous estímulos alternativos ou simultáneos (por exemplo escoitar ao profesor e tomar notas ao mesmo tempo,...)
Con frecuencia evita ou se resiste ante tarefas que requiren un esforzo mental sostido e/ou un grado de organización elevado.
A impulsividad equivale a unha falta de autocontrol ou incapacidade para inhibir a conduta, presentan dificultades para inhibir-parar a resposta espontanea. Teñen dificultades tanto para controlar a súa conduta como para controlar as súas emocións (cando se enfadan non controlan a rabia), como para controlar os seus pensamentos (organizalos, calar algúns..)
Principalmente implica as seguintes dificultades:
A miúdo ten dificultades para pensar antes de actuar.
Precipítase no fala dicindo cousas en momentos pouco oportunos ou respondendo a preguntas ata antes de que se lle acabaron de formular.
Pouco previsor, falta de planificación (por ej; póñense a facer os deberes sen ter o material).
Interrompe ou se inmisce a miúdo nas conversacións, xogos ou actividades dos demais.
Móstrase impaciente, con dificultades para aprazar a gratificación inmediata.
A hiperactividad defínese como actividade excesiva ou inapropiada, xa sexa motora (de movemento) ou vocal (facer ruiditos constantemente coa boca, tararear...). Por actividade inapropiada enténdese por exemplo moverse (aínda que non sexa nun grado moi intenso pero si moi constante) en momentos que se require estar quedo. Diferénciase da conduta simplemente "activa" que mostran algúns nenos, novos e adultos no sentido de tratarse - en términos xerais - de inquietude non dirixida a fins concretos e produtivos, causando problemas de adaptación significativos ao neno que padece o trastorno. Son exemplos de movemento non intencional; mover as pernas mentres se escribe, toquetear o vaso coa man esquerda mentres que coa dereita cómese etc.. son movementos que non lle serven para a actividade que está executando.
As principais manifestacións de hiperactividad son:
Movemento frecuente de pés e mans (balancear o pié, dar golpecitos co lápiz ou os dedos, xogar con pequenos obxectos..).
Móvese con frecuencia no seu asento (cambiando de postura, balanceándose,...), a miúdo levántase en situacións onde debería permanecer sentado.
Cústalle entreterse ou dedicarse a actividades tranquilas (afán ter preferencia por xogos e actividades movidas).
Con frecuencia vai dun lugar a outro sen motivo aparente, ás veces corre ou salta en situacións pouco apropiadas. Pode verbalizar sensación de inquietude interna malia ser capaz de estarse quedo.
Fala excesiva (non poden calar en clase..). Fan ruiditos coa boca ou tarareo.
"A HIPERACTIVIDAD É O SÍNTOMA MÁIS RECHAMANTE (QUE NON SIGNIFICA QUE SEXA O MÁIS IMPORTANTE) DO TRASTORNO E POLO CAL A MAIORÍA DE VECES OS PROFESORES ALERTAN AOS PAIS"
Como pode contribuír a familia no tratamento do neno con TDAH?
Alguns recursos que vos poden ser de utilidade.
http://familiaysalud.es/enfermedades/cerebro-y-sistema-nervioso/como-puede-contribuir-la-familia-en-el-tratamiento-del-nino
Para finalizar deixámosvos un enlace cunha guía de actuación na escola ante un alumno con TDAH
http://www.feaadah.org/medimg42